Internationale dag voor mensen met een beperking: nog lang geen gelijkwaardigheid.

Op 3 december is het de Internationale Dag voor Mensen met een Beperking, een dag om extra stil te staan bij twee miljoen mensen in Nederland met een handicap.
Mee kunnen doen op alle gebieden van het leven, is voor hen nog steeds niet vanzelfsprekend.

Als het gaat over corona, onderwijs, werk, wonen en mobiliteit staan mensen met een beperking nog steeds op achterstand. lllya Soffer, directeur van Ieder(in) mist bij de politiek urgentie, eigenaarschap en een brede blik op het leven van mensen met een beperking.
“Onze hoop is gevestigd op het nieuwe kabinet.
Wij willen de doelen van het VN-verdrag Handicap terugzien in het regeerakkoord.
Zorg dat twee miljoen mensen met een beperking erbij horen en ertoe doen.’’

Nederland is nog lang niet inclusief.
Deze internationale dag is hard nodig. Ook Nederland is nog niet inclusief.
Dat blijkt niet alleen uit onderzoek, maar ook uit de vele gesprekken die wij daarover met ervaringsdeskundigen hebben.
Beeldvorming speelt daarin een grote rol.
Idman Nur-Voskens loopt vaak aan tegen de vooroordelen die mensen hebben over mensen met een licht verstandelijke beperking.
Ze zijn of heel knap dat ze iets kunnen ‘ondanks’ hun beperking of het is heel erg moeilijk om met ze samen te leven, te wonen en te werken.
Dat zorgt ervoor dat er gescheiden werelden zijn.
“En doordat je mensen niet ziet, hou je ook geen rekening met ze.”

Niet de beperking maar de drempels zijn het probleem.
Volgens Jacob Zuurmond valt er nog een wereld te winnen op het gebied van de bejegening van mensen met een beperking.
“Voor mensen met een dwarslaesie of caudalaesie is de rolstoel het meest opvallende, maar minst relevante probleem.
En toch gaat het steeds over die rolstoel.
Terwijl dat juist het hulpmiddel is en de door de samenleving opgeworpen drempels het probleem zijn.”

Toegankelijkheid laat te wensen over.
Toegankelijkheid zorgt ervoor dat mensen niet worden uitgesloten maar kunnen meedoen.
Voor Hanna Nijenhuis zou toegankelijk onderwijs een wereld van verschil maken.
“Ik raak gedemotiveerd door het constante gevecht dat ik moet voeren om toegankelijk onderwijs te krijgen.
Corona heeft veel nare gevolgen gehad, maar de optie om onderwijs gedeeltelijk online te kunnen volgen was juist positief.
Het zou zo zonde zijn als die vooruitgang straks weer geheel wordt teruggedraaid.
” En ook Claire van den Helder onderschrijft dat.
“Het onderwijs zou zich beter moeten aanpassen aan studenten, en ook studenten met een functiebeperking meer kansen moeten geven.
” Er moet wat haar betreft sowieso aandacht komen voor de systematische uitsluiting en discriminatie van mensen met een beperking, oftewel: validisme.

Zorg voor gelijke kansen.
Te vaak ervaren mensen met een beperking drempels in de toegankelijkheid, uitsluiting en ongelijke kansen om mee te kunnen doen.
Bewustwording en kennis over inclusie en diversiteit zijn belangrijk om stigmatisering, uitsluiting en discriminatie te voorkomen.
Illya Soffer vindt 3 december een belangrijke dag om dat te benadrukken: “Met goede bedoelingen en versnipperd beleid komen we er niet.
Als landelijke belangenbehartiger blijven wij in Den Haag aandringen op het wegnemen van knelpunten en het opheffen van achterstanden.
Daarvoor is een brede integrale visie nodig op zorg, ondersteuning en participatie voor mensen met een beperking of chronische ziekte.
Dwars door domeinen, wetten, regels en uitvoeringsorganisaties heen, zoals de bedoeling is van het VN-verdrag Handicap.
Het leven van mensen met een beperking speelt zich nu eenmaal niet af in stapel spreadsheets.”

Bekijk hier de uitzending van Pointer die laat zien hoe mensen met een beperking nog altijd op achterstand staan.

Bron: Ieder(in)