Tegel op blindenstrook is onderdeel van grotere oplossing’.

Hun ‘pratende hoofden’ staan boven elkaar op het kleine scherm tijdens het vraaggesprek via Facetime.
Anneroos Dijkstra en Anouk van Bommel kennen elkaar niet.
Anneroos, de bovenste, kan Anouk wel zien op het scherm maar voor Anouk, de onderste, is dat anders door haar visuele beperking.

Eén stem.
Toch spreken deze twee jonge vrouwen met één stem, een heel krachtige en overtuigende ook, over het belang van het vrij houden van de blindengeleidestrook.
Wie goed naar hen luistert en toch nog een obstakel achterlaat, moet wel horende doof en ziende blind zijn.
Aanleiding van het gesprek is de plaatsing op 15 oktober, op de Dag van de Witte Stok, van een tegel bij de strook op Burgemeester van Stamplein in Hoofddorp.

Trieste kant.
Op de tegel, die Anouk heeft ontwikkeld in samenwerking met Belangengroep Gehandicapten Haarlemmermeer, staat een voor zichzelf sprekende pictogram.
Dat de tegel er is, is aan de ene kant goed nieuws.
Maar dat er campagnes en acties nodig blijven om de blindengeleidestroken vrij te houden, heeft ook een trieste kant, stelt Anneroos.
Onder haar wordt driftig geknikt.

Blindencafé.
Anneroos, uit Nieuw-Vennep, is vrijwilliger bij het Oogcafé dat nog niet zo heel lang geleden is opgericht in Haarlemmermeer.
Daar is ze bevriend geraakt met een jonge blinde vrouw, ook uit Nieuw-Vennep.
Haar opvallend grote inlevingsvermogen, solidariteit en kennis van de wereld van de visueel beperkte medemens is voor een belangrijk deel uit die vriendschap te verklaren.
Maar dat ze afgestudeerd cultureel antropoloog is, speelt ook een rol.

Anouk, uit Zeist is projectleider bij het Bartiméus Fonds, een organisatie die zich ten doel stelt om mensen met een visuele beperking het leven te laten leiden dat bij hen past.
Over de blindengeleidestrook zeggen de twee vrouwen dat het voor mensen die er niet afhankelijk van zijn toch een héél kleine moeite zou moeten zijn om deze vrij te houden.
“Voor mensen die er afhankelijk van zijn, is dit wel degelijk cruciaal”, zegt Anouk.

Het verschil maken.
Anneroos: “Het wordt voor mensen die een blind familielid hebben of een blinde partner of vriendin, zoals ik, ineens wél een groot ding.
Omdat je niet wil dat de mensen die je kent, lief vindt of van wie je houdt in de problemen komen.
Ik heb met mijn vriendin al meer dan genoeg mee gemaakt om te weten hoe achteloos velen omspringen met dingen die voor mensen die niet of slecht zien juist het verschil maken.”

Open klep .
Obstakels zijn niet alleen hinderlijk, maken Anneroos en Anouk duidelijk, ze kunnen ook gevaarlijk zijn.
“Denk aan een vrachtwagen die op de strook staat tijdens de bevoorrading. Met een open klep.
Die voel ik niet met mijn stok. En dan denk ik dat ik dóór kan lopen.”
Hoogste tijd voor de ultieme anekdote van Anneroos.
Een naar later bleek Chinese meneer met totale focus op zijn telefoon, was eens een obstakel voor haar vriendin die op het perron liep van Amsterdam CS.
Haar witte stok belandde tussen de benen van de man.
Die daardoor op zijn beurt bijna op de rails belandde terwijl de trein in aantocht was.
“Gelukkig liep dat goed af.
Maar vervolgens ontstak hij in woede en werd hij agressief tegen mijn vriendin.
Gelukkig spreek ik Chinees.
En kon ik hem kalmeren.”

Hoge hakken.
Anouk en Anneroos maken duidelijk dat het bewustzijn van mensen die wél goed kunnen zien nog lang niet op het gewenste niveau is.
Wat daarbij niet helpt, is dat er relatief maar weinig mensen ervaringen hebben opgedaan met visueel beperkten zoals Anneroos.
“Als je op hoge hakken loopt, is die blindengeleidestrook een hindernis voor jou”, zegt Anneroos cynisch.
En op de vraag dat misschien het matige gebruik ervan, ook van nadelige invloed is, reageert Anouk met: “Nee, er staan geen files op van mensen die blind of slechtziend zijn.
Maar er zijn in Nederland wel 300.000 mensen die er gebruik van maken, die ze hard nodig hebben.
Het alternatief is dat mensen met een visuele beperking hun huis niet meer verlaten.”

Reparaties achteraf.
“Die tegel, zegt ze, “vergroot het bewustzijn, gaat ons niet alle heil brengen maar is wel degelijk en onderdeel van de grotere oplossing.
Waar we naartoe moeten, is dat we bij de inrichting van de openbare ruimte, bij het organiseren van de toegankelijkheid van websites en bij projecten op het gebied van het openbaar vervoer mensen met een visueel beperking, maar ook mensen met een niet of slecht functionerend gehoor en mensen in een rolstoel direct al bij de basis moeten betrekken.
Zodat het niet neerkomt op reparaties achteraf.”

Favoriete plaat.
Anneroos gaat nog een stap verder: “Er moet in het onderwijs al aandacht zijn voor mensen met een beperking, lichamelijk en geestelijk.
Op die leeftijd stellen leerlingen zich open voor allerlei dingen.
Als je al op jonge leeftijd nadrukkelijk mee krijgt dat niet iedereen zonder beperkingen is, vergemakkelijkt dat ook de contacten, sluit je sneller vriendschappen.
En echt, dan zet je je fiets nooit meer op een ribbelstrook.
Want dan boeit het je wél.’
Onder haar ziet de stralende en driftig knikkende Anouk eruit alsof net haar favoriete plaat is opgezet.

Meer weten over de campagne Houd de lijn vrij?

Klik dan op de link.

Bron: InforMeer