Op vakantie met een beperking vergt goede voorbereiding.

Op vakantie gaan met een beperking of chronische ziekte vraagt om een goede voorbereiding.
9,9 miljoen mensen in Nederland moeten hier rekening mee houden.
Van het meten van de maten van een deurpost tot het inlezen over voorzieningen.

Afhankelijk zijn van een rolstoel, het hebben van een visuele of auditieve beperking of een chronische aandoening die de gezondheid kwetsbaar maakt.
De groep mensen met een chronische ziekte of beperking is zeer gevarieerd.

Op 1 januari 2018 hadden 9,9 miljoen mensen in Nederland één of meer chronische aandoeningen.
Dit komt overeen met 58 procent van de Nederlandse bevolking, aldus cijfers van het RIVM.

Een chronische aandoening is een aandoening waarbij over het algemeen geen zicht is op volledig herstel.
Dit kan voor fysieke beperkingen zorgen, of gepaard gaan met pijn of andere klachten.

Aandoeningen zorgen voor speciale aanpak.
Sommige aandoeningen zijn lang niet altijd zichtbaar, maar vragen wel om een speciale aanpak als iemand op vakantie wil.
Iedereen heeft immers andere dingen nodig, van praktische hulpmiddelen tot informatie over voorzieningen.

Voor mensen met een verstandelijke beperking zijn er speciale reisbureaus die onder meer groepsreizen met begeleiding aanbieden vanaf achttien jaar en ouder.
Voor deze groep kan eigenlijk een heleboel ook wel, vindt Tom Bel van Tracks Travel, een reisbureau dat dit soort reizen aanbiedt.

Of het nou stedentrips zijn of natuurvakanties.
De vakantiegangers en hun begeleiders kunnen eigenlijk overal naartoe en hebben daarbij een ruime keuze aan vakantieparken en hotels.

Informatie is slecht te vinden.
In veel gevallen is informatie over onderwerpen als toegankelijkheid van een locatie of vervoermiddel slecht te vinden, vindt Ilya Soffer, directeur van Ieder(in), een netwerk voor mensen met een beperking of chronische ziekte.

“Soms is de kamer goed toegankelijk voor een rolstoel, maar kun je er alleen komen via een veel te smalle gang of lift.
Dat zorgt dan voor problemen.”

Daarnaast zijn veel hulpmiddelen zoals een rolstoel of een hulphond niet verzekerbaar in het buitenland.
“Dat ontmoedigt mensen om op reis te gaan.
Als het misgaat, draai je er zelf voor op.”

Doof en op reis.
De 25-jarige Caroline Smits is doof geboren, maar laat zich hierdoor niet belemmeren.
“Op mijn achttiende ging ik voor het eerst met een groep dove vrienden naar Blanes in Spanje.”

Alles werd online geboekt.
In Spanje kon de groep via pen en papier met Nederlandse reisleiders communiceren als er vragen waren.

Inmiddels heeft Smits vele landen bezocht, van Ethiopië tot China en India.
Ze zorgt altijd dat ze goed voorbereid op pad gaat.
“Je kan online al veel informatie vinden.
Ik regel altijd dat ik met de verzekering kan sms’en als dat nodig is.”

Tips:
* Vraag advies aan anderen met meer ervaring, bijvoorbeeld in Facebook-groepen of via reisorganisaties.
* Bel naar een locatie om de exacte maten van bijvoorbeeld deuren op te vragen, om problemen te voorkomen.
* Houdt de kosten in de gaten, meer moeten betalen voor de vakantie dan iemand zonder een beperking is verboden.

Ook zoekt ze via onder meer Facebook naar lokale dove mensen om vragen aan te kunnen stellen.
“Zij hielpen me altijd graag bij het vinden van slaapplekken of activiteiten.”

Het reizen verliep ook lang niet altijd zoals Smits vooraf hoopte.
“Maar ik heb geleerd om flexibel te zijn.
Er zijn altijd op een creatieve manier oplossingen te bedenken.”

Goede voorbereiding is belangrijk.
In alle gevallen is een goede voorbereiding altijd nodig, aldus Soffer.
Of je nu in een rolstoel zit, of door een ziekte een dokter in de buurt moet hebben.
“Een spontaan weekend weg lukt niet, je moet van tevoren reserveren.
“Soms bezoeken mensen eerst een locatie om te zien of een rolstoel wel past.

Mensen met een beperking krijgen soms ook een hogere rekening voor hun aangepaste vakantieverblijf, terwijl dit officieel niet mag.
Let daar dus op, adviseert de directeur van Ieder(in).

De groep mensen met een verstandelijke beperking heeft flink wat werk vooraf, aldus Bel.
Er moet informatie uitgewisseld worden over de persoon, diens medicatie en wat iemand wel en niet kan op het gebied van zelfverzorging.

“Maar eenmaal op vakantie gaat het vaak goed en kan iedereen een beetje ontspannen, ook het thuisfront.”

Het zou fijn zijn als het voor mensen met een beperking makkelijker wordt om op vakantie te kunnen, vindt Soffer.
Bijvoorbeeld doordat de reissector betere informatie over toegankelijkheid biedt.

Waar bijvoorbeeld culturele instellingen hier meer over nadenken, is dit in de reissector nog pril, aldus Soffer.
“En dat terwijl reizen en vrijetijdsbesteding voor iedereen goed is.”

Bron: Nu.nl