Op 4 september overleed ons bestuurslid Christina Cornelia Bus. Tiny was 67 jaar.
Tiny was sinds jaar en dag vrijwilliger bij de BGH en trad na haar pensionering bij de politie toe tot het bestuur, omdat ze naar eigen zeggen geen zin had om achter de geraniums te gaan zitten.
Kort na haar geboorte bleek dat Tiny niet kon lopen. Ze liet zich daardoor niet uit het veld slaan: ‘Ik ben geen invalide, ik kan alleen niet lopen.’ Wat ze wel kon vond ze belangrijker dan wat ze niet kon. Ze leerde autorijden en had tot haar pensionering een baan bij de politie.
Ze was een dierbare zus en tante. Het was een feest om bij haar op bezoek te gaan en te logeren. De chocolaatjes stonden al klaar.
Bij de BGH was Tiny een welkome kracht. Als ‘ervaringsdeskundige’ nam ze deel aan verschillende schouwen over de toegankelijkheid van wijken, gebouwen en evenementen.
Ze overlegde met banken over de (on)mogelijkheid om geld uit de muur te halen voor mensen in een rolstoel.
Ook was ze een kritisch gebruiker van het speciaal vervoer. Haar observaties werden door de BGH doorgeleid naar de mensen die er over gingen en zorgden, helaas niet altijd, voor verbetering van de situatie.
Dat Tiny in brede kring geliefd was bleek uit de grote belangstelling tijdens de door haarzelf tot in de puntjes geregelde uitvaart.
Haar ziekte verliep snel en slopend. Toch heeft Tiny tot het laatst van het leven genoten en eruit gehaald wat er voor haar in zat.
De BGH verliest in Tiny niet alleen een enthousiaste doener en denker, maar bovenal een lieve, fijne vrouw van wie we zijn gaan houden.
We missen haar nu al.