Zeker, ze zijn blij dat er over het strand bij de grote plas een betonnen pad loopt.
Dat maakt het mogelijk om ook met stok en scootmobiel tot aan de waterlijn te komen.
Maar waarom ontbreekt zo’n pad tussen de asfaltpaden door het Bos en de oprit?
Want de brede grasstrook hier zit vol hobbels en kuilen.
Hier en daar is-ie ook knap zanderig.
Dat rijdt en loopt niet lekker en zorgt ook nog eens voor de angst vast te lopen met scootmobiel of driewielerfiets.
,,En die angst is zeker zo vervelend’’, legt Tiny Bus van de Belangengroep Gehandicapten Haarlemmermeer (BGH) uit als ze in haar van kleine wieltjes voorziene scootmobiel hortend en stotend richting strandoprit rijdt.
,,Van iemand die er lekker op uit trekt, ben je dan opeens een persoon die hulp nodig heeft.’’
Toen de oprit over het strand net was aangelegd, hoopte mede-BGH’er André Pijnaker dat het grasveld spoedig een eigen pad zou krijgen.
Hij besloot dan ook om nog geen reclame te maken voor de oprit.
,,Want ja, er zullen maar mensen vastlopen op het veldje.’’
Toen er deze week een rolstoel werd geverfd op de eerste betonplaat van de strandoprit, leek het erop dat ’dit het dan is’.
En dat is niet waarop hij had gehoopt toen hij de gemeente vroeg om zo’n voorziening die – zo wist hij bij voorbaat – breed gedragen werd door de achterban.
Nadat hij op de facebookpagina van de BGH een foto van een strandoprit in de VS zette, regende het verzoekjes om hier zoiets te creëren.
De gemeente had er wel oren naar.
Zonder al te grote investeringen zou ze hier kunnen voldoen aan een verdrag van de VN.
Dat vraagt overheden ervoor te zorgen openbaar toegankelijke voorzieningen écht voor iedereen toegankelijk zijn.
De oprit heeft ook echt die functie, merken Pijnaker en Bus als ze eenmaal de grasvlakte zijn gepasseerd.
Omlaag rijdend komen ze tot commentaren als: ,,Hij is goed vlak gelegd en niet te steil.’’ ,,Je kan elkaar ook prima passeren.’’
Bij de waterlijn is er even verwarring.
Bus mist ruimte om wiel aan wiel stil te staan.
Maar Pijnaker weet dat hier wel degelijk extra beton is neergelegd: overdwars liggen hier twee keer twee platen.
,,Je ziet dat alleen niet door het zand.’’
En dan, terwijl een briesje door haar haren strijkt, zegt Bus: ,,Dit is echt genieten.
Je wilt niet altijd op een terras gaan zitten; hebt hier toch iets van rust.
En als je je schoenen uitdoet, kun je zo pootjebaden.’’
,,Je wilt er meer mensen van laten genieten, zeker nu het lekker weer is’’, vindt Pijnaker.
Hij gaat de gemeente dan ook vragen om een extra stuk pad, bordjes die al bij het pad aangeven waar de strandoprit is en minstens één toilet dat rolstoeltoegankelijk.
De toiletten van nu bevinden zich op een verhoogd plateau dat door een geul van de omgeving is gescheiden.
Het zou wel eens resultaat kunnen opleveren.
Een woordvoerder van de gemeente weten dat de BGH ’een belangrijke gesprekspartner is’: ,,We zullen met hen kijken of dit pad voldoende is, of dat het pad ook over het grasveld moet worden aangelegd.
Ook de bewegwijzering en de toegankelijkheid van de toiletten zullen dan worden besproken.’’
Bron: Haarlemsdagblad
